Om Awignam Astu namo sidham, Om sidhirastu tad astu astu ya namah swaha

Senin, Desember 28, 2009

Matemu Ring Rumah Sakit

Suaran ombake ring pasisi ngulangunin manah, sakdi suara sane kaembot saking weteng segarane, kadulurin antuk kuusan anginring muncuk taru cemarane. Minab satua puniki nenten jangkep, yening tan raun Men Laksmi, pamargine sada gageson tur kebarat-kebirit ring bibih segarane, clingak-clinguk raris ipun kauk-kauk.
"Beliii...!Beli Wayaaaannn!Bali Pan Laksmiiiii...".
Pan Laksmi kantun irika ring pesisi ngrereh ulam. Miragi kurenanipun kauk-kauk raris pales pancinge katancebang ring biase, encol pamarginipune, batuneageng0ageng kadrumpuk nanging aget ipun selamat.
"Kenapa Luh? Dingeh Beli, Luh kauk-kauk uli ditu di bucun langite kauh, ngawe be rengas dogen. Ne tingalin liu masi Beli maan be. Ne madan... be nerner...".
"Cabul dogen raose. Tusing ngelah kimud ka kenesubak mabok dadua".
"Saja luh. Ne madan be nerner. Tidong nerner ane ka keto. Man ada apa luh? Dadi buka kaliwat genting".
"Ketut mising," masaur gregetan Men Laksmi.
"Loloh baang! Loloh don sotong ngempedang mising".

Jagate sampun sandikala. Sang Hyang Surya sampun ring pakoleman. Raris sang kalih budal ka pondokipune. Kapanggih pianakipun sampun lemet, pelung irut, sakadi tan pagetih, nanging kantun angkih-angkih. Wantah yakti Pan Laksmi anak lanang polos pepojolan, sakadi tan mekeneh malih ngraos.
"Melahang jumah! Beli lakar ngalih balian."
"Paling melah ke rumah sakit apang maan pamriksan dokter."

Sampun telas rokone akatih, kantun taler Pan Laksmi masededeg ring temboke, paliatnyane joh sawat, kadi ngumbara manahnyane nrawang, sami karasa puyung, dahat tengkejut kadamprat antuk kurenanipun.

"Cara togog, awai tiis masededeg."
"Bali nu makeneh," saur Pan Laksmi ngicalang kebibil.
"Apa kakenehang buin? Jalan ka rumah sakit. Sepadabe jemak!"
"Ka rumah sakit nganggo sepeda? Jatuh gengsi beli luh."
"Dong Beli Wayan, enu masi inget teken gengsi. Awak bodo ka kene. Ne mara ya i kumis bukil".
"To..to...to... dadi kumis Beline sambat.." Pan Laksmi makenyem. Pamargine kliad-kliud, sledete kadi capung engkok, raris ngambil capil sane magantung irika ring tanduk menjangane, sawetara sampun matuuh setiman tiban.
"Jalan Luh!"

Men Laksmi sampun sayaga, nengteng tas barak madaging anduk pelung. pianakipune kasangkol. pamargine alon kriat-kriut sepedanipune, santukan nenten pisan naen kadagingin minyak pedalne. Nanging Pan Laksmi wantah yakti anak lanang banyol, semune alep, raris ipun ngraos.
"Luh, Beli saking engsap meli Honda." Tan urungan tundunyane kagebug antuk Men Laksmi.
"Gede dogen nyete, utange di pisaga mabrarakan. Melahang kapal terbange beli..."
"Ah, I Luh serius dogen. Ene geguyon adane, pang tusing kenyel...". Lepeg bajuipun antuk peluh. Raris ipun nyambung malih.
"Beli saking kenyel ngandeng derim." Pan Laksmi kedek ngakak, nanging Men Laksmi wantah ngedesem.
"Kaliwat jail, pongah kenehe dogen gede, nanging tiwas nektek."
"Beh, I Luh teleb dogen raose. Cara jani aksi mapotretke ane kanggo. Tegarang tlektekang, makejang ngengkebang kenyataan idupne. Sebet masih makenyem, sebet, kenyem, sebet, kenyem, kenyem, kenyem, kenyem, sebet, sebet, sebet."

Di gelis sampun rauh ring Rumah Sakit Umum Giri Putri
"Luh, kema maluan macelep. Apang enggal maan ubad. Beli nitipang sepeda malu dini sik pak mandore. Dumadak Pak Dokter enu di Rumah Sakit."
Men Laksmi macelep. Pianakipun taler kantun meles. Ibu Bidan Nyoman ngater ka kamar priksa Dokter Gunawan. Dokter Gunawan kantun truna, dahat seleb makta raga tur ramah. Katah para istrine mabudi ring Dokter Gunawan.....

Olih : I Nyoman Tri Satya Paramartha

Artikel Terkait Ring Kategori



1 komentar:

Anonim mengatakan...

bli, dados nunas naskah sejangkepn ne niki?

Posting Komentar

Semeton sane jagi komentar, ngicenin kritik, saran, request, utawi sekadar kenalan driki manten ring kotak komentar niki. Sampunang lali dagingin wastan sameton ne ring kotak Beri komentar sebagai. Suksma!!